Iris blogt: Niet meer bang voor onweer
Ik zit op de fiets en rijd van mijn werk naar huis. De eerst zo stralend blauwe lucht betrekt langzaam. Wolken pakken zich samen boven mijn hoofd, de lucht is drukkend. Er is onweer op komst, dat zie ik ook zonder Buienradar te raadplegen. Ik ben bijna thuis als de eerste dikke regendruppels vallen. “Is een e-bike eigenlijk wel veilig tijdens een onweer?”, vraag ik mij af, terwijl ik druk naar mijn sleutels zoek die zich natuurlijk weer onder in mijn tas hebben verstopt. Eenmaal binnen barst buiten het spektakel los. Gelukkig ben ik niet meer bang voor onweer.
Dat was vroeger wel anders. Net zoals zoveel kinderen vond ik onweer eng. Mijn moeder vond dat ook en zodra het begon te onweren, bestookte ze ons met goede raad: “Niet bij het raam staan, niet de kraan opendraaien, blijf weg van water. Geen bestek op tafel, alle stekkers uit het stopcontact en zeker geen radio of televisie aan.” Haar waarschuwingen maakten mijn angst alleen maar groter. Toen ik mijn eigen gezin had, vormde mijn lief een gezond tegenwicht, maar ik werd daardoor niet minder bang voor onweer.
Onze hond zorgde ervoor dat hierin verandering kwam. Door een vervelende ervaring werd het arme dier op zijn oude dag helemaal panisch als het onweerde. Een naderende bui voelde ze al van ver aankomen. Ze begon dan zenuwachtig een veilig plek te zoeken om zich daar trillend te verstoppen. ’s Nachts rende ze rondjes door de hal en door de woonkamer. Ik vond het zo zielig voor haar, dat ik besloot rustig te blijven en te doen alsof ik niet bang was. Zo lag ik tijdens onweersbuien hele nachten op de bank mompelend dat het goed zou komen met mijn hand rustend op haar kop of poot. Zij naast mij op de grond, half verscholen onder de bank, maar rustig.
Tijdens onweersbuien denk ik eerst aan die nachten met haar en dan pas aan de raad van mijn moeder. Deze raad was overigens niet eens zo heel erg overdreven. Onlangs las ik op de website van het Rode Kruis de onderstaande tips. Handig om te weten, maar er zou ook bij moeten staan dat je rustig moet blijven. Dat je afleiding moet zoeken als je bang bent en dat je vooral kinderen niet nog angstiger moet maken.
Dus:
Ben je binnen, blijf dan binnen en sluit ramen en deuren. Blijf uit de buurt van elektrische kabels en ga niet in bad of onder de douche.
Ben je buiten? Blijf dan weg bij hoge bomen, hoge gebouwen en ijzeren hekken. Maak je klein als je in het open veld bent en ga uit het water als je zwemt, surft etc.
En ben je onderweg? In een auto met gesloten dak zit je relatief veilig.
En die e-bike? Die moet je uitschakelen. Stap af en zoek een veilige plek, net zoals je doet als je met een gewone fiets op pad bent.