Iris blogt: Franse kinderen gooien niet met eten!

Gezellig aan tafel in een van onze favoriete restaurants in Frankrijk (daar was ik dus een week of twee geleden) moest ik telkens aan deze ene zin denken: Franse kinderen gooien niet met eten.

Dit is de titel van een bijzonder leuk boek over de manier waarop Franse ouders hun kinderen opvoeden. Ze doen het echt anders, ik weet het, ik kom er al jaren, heb er inmiddels vriendschappen opgebouwd en onze gesprekken gaan dan soms ook over opvoeden. Wat doen we hetzelfde, waarin verschillen we?

Een ding is duidelijk, de Franse koters worden in het algemeen overal mee naar toe gesleept, ongeacht het tijdstip of de locatie.

Natuurlijk kan ik tijdens zo’n vakantie niet zonder appjes van ‘het thuisfront’. Oma zou anders helemaal achter komen te liggen bij te ontwikkeling van onze kleinzoon. De kleinzoon is ondertussen overgestapt op vast voedsel en dat gebeurt dus volgens de Rapley-methode. “De wat?” vroeg ik mijn dochter, “Ja mam”, zei ze, “wij doen volgens Rapley hoor!” Kort gezegd komt de Rapley-methode er op neer dat je de baby het eerste half jaar uitsluitend borstvoeding geeft en daarna direct vast voedsel aanbiedt. Dat heeft verschillende voordelen. Zo ontwikkelt de mondmotoriek zich goed en leert de baby verschillende structuren en smaken kennen. Het eten dat je de baby op jonge leeftijd geeft, beïnvloedt het eetgedrag op latere leeftijd. Baby’s, die direct al in aanraking komen met veel verschillende smaken en texturen, lusten later ook meer soorten voedsel. Daarbij blijft je kind ‘in controll’ hij pakt en hapt en bepaalt dus zelf, dat is goed voor zijn zelfbewustzijn.

Zijn er ook nadelen bij deze methode? Jazeker, het is echt heel slecht voor oma’s hart. Soms hapt de kleinzoon een te groot stukje af van zijn superzacht gekookte stronk broccoli en dreigt zich te verslikken! Kokhalzend werkt hij dan het stukje er weer uit, doodeng om te zien, maar juist dit kokhalseffect zorgt ervoor dat zijn (ver)slik goed geoefend worden. Oh en je moet natuurlijk wel tegen een beetje geklieder kunnen!

Inmiddels is de kleinzoon ook mee geweest naar het restaurant, at daar zijn eigen ‘prakkie’ en gooide niet met eten.

Meer weten over de Rapley-methode lees dan: ‘Eten voor de kleintjes’ geschreven door Stefan Kleintjes en leuk om te lezen tijdens de zomervakantie: ‘Franse kinderen gooien niet met eten’, geschreven door Pamela Druckerman.