Nieuwe traditie: ophef over het Sinterklaasjournaal. Terecht of onterecht?

Net als pakjesavond is ook de ophef over het Sinterklaasjournaal inmiddels traditie. Aanleiding dit jaar is een ‘horrorfragment’ met Sinterklaas in het ziekenhuis dat niet voor kinderogen bestemd zou zijn. Ouders laten op social media massaal van zich horen. Maar is het niet een beetje gek dat we wakker liggen van het Sinterklaasjournaal en we onze kinderen zo ongeveer tegen alles willen beschermen? Uiteindelijk komen ze toch in de ‘echte wereld’ terecht en moeten ze om kunnen gaan met spanning en tegenslag.

Columniste Esmeralda van Heijningen schreef er in NRC een mooie column over: “Het hele Sinterklaasfeest levert spanningen op bij kinderen, net als hun verjaardag, een eerste schooldag of een verhuizing. Zenuwachtig zijn, slecht slapen en emoties die alle kanten opschieten – het hoort bij het leven. Als je als volwassene later op zoek gaat naar je eerste baan of een huis koopt, krijg je daar ook mee te maken.”

Ze eindigt haar column met de volgende woorden: “Kinderen kunnen meer aan dan we denken, maar dan hebben ze wel vertrouwen en ruimte nodig om zelf een beeld van de wereld te kunnen vormen door te mogen vallen en weer op te staan. Zeker in deze tijden kunnen opvoeders het verschil maken door een nieuwe generatie op te laten groeien die de wereld een beetje mooier maakt. Het Sinterklaasjournaal laat niets anders zien dan de samenleving zoals die is. In plaats van kinderen schijnbescherming te bieden, moeten we hen voorbereiden op de realiteit en laten nadenken over de toekomst. Laten we beginnen met het goede voorbeeld te geven. Misschien hebben we dan volgend jaar leukere gesprekken over het Sinterklaasjournaal.”

We hebben angsten nodig

Docent en onderzoeker Peter Nikken komt op Nu.nl aan het woord: “We hebben angsten nodig om onze eigen grenzen te leren kennen. Je moet in je leven af en toe met angsten geconfronteerd worden om te ontdekken wat te veel is. Het is niet erg dat een kind soms overstuur is, zolang de spannende dingen niet te ernstig zijn. Daarom hebben wij ook een systeem als Kijkwijzer.”

Van die Kijkwijzer kun je natuurlijk ook van alles vinden, want het is per kind verschillend wat hij of zij graag ziet en in hoeverre dat indruk maakt. Dan ontstaan er situaties waarin je kind van 14 niet naar een 16+ film mag omdat er geweld in te zien is. Maar op sociale media en in computerspellen ziet hij of zij waarschijnlijk veel ergere dingen. Of simpelweg in het Journaal, waar beelden van platgebombardeerde scholen en overstroomde dorpen voorbij komen.

Karbonkel en het Liegbeest

En zijn wij er zelf nou zo veel slechter van geworden, van al die slechteriken op televisie? Afhankelijk van hoe oud je nu bent, zag je vroeger De Plaaggeest bij Bassie en Adriaan. Of je keek naar de serie Het Liegbeest, over een groen, slangachtig wezen in een kasteel. Of Karbonkel kwam voorbij in Ik Mik Loreland. Dit was een populaire serie voor het leren lezen en schrijven in de jaren ’90 en werd dus vaak op school gekeken. En als we de reageerders bij Nu.nl moeten geloven waren kinderen soms ook doodsbang voor de beer en de leeuw bij de Teletubbies.

We zitten bovenop onze kinderen. Op jonge leeftijd krijgen ze een mobiele telefoon die we ook nog via gps kunnen volgen. We zien hun schoolcijfers soms eerder dan zij zelf. Alleen buiten spelen is er niet meer bij. En als we met ze naar de speeltuin gaan, zijn de stoeptegels waar wij vroeger onze knieën op stukvielen al lang vervangen door rubbertegels. Hoe kunnen kinderen nog leren om met spanning en tegenslag om te gaan? Wat is de balans tussen onze kinderen overal tegen beschermen en ze voortdurend in de gaten houden en onze kinderen vertrouwen en dingen zelf laten ontdekken? Is het echt beter als het Sinterklaasjournaal een grote goednieuwsshow is?

Lang verhaal kort. We zijn heel benieuwd naar jullie mening. Over het Sinterklaasjournaal. En over de betutteling en bescherming van onze kinderen. Wat vind jij? Laat het ons weten op Facebook of Instagram!

Natuurlijk wensen we jullie allemaal een fantastische pakjesavond! Maak er iets moois en onvergetelijks van.

De mooie afbeelding bij dit verhaal is gemaakt door Iris. Over de monsters onder ons bed.